AMERIKA 2011

Schiphol
Na een korte nacht ging vanochtend om 7uur mijn wekker af. Snel nog even de laatste dingen ingepakt (shit toch nog mijn iPod vergeten). Om 8uur gingen we richting Schiphol en daar zit ik nu te wachten tot Jelle de auto heeft weggezet. Nu even lekker een kopje thee drinken.

Washington DC
Na een lange reis van bijna 8uur vliegen zijn we in Washington aangekomen. Tijdens de vlucht heb ik 5 films gekeken. Het eten werd er goed verzorgd, veel beter dan vorig jaar. bij aankomst op het vliegveld moesten we nog ruim een uur in de rij wachten voor een soort van visum voor Amerika. Nu zitten ik en Pepijn lekker spongebob te kijken in het best Western hotel, super mooi hotel. Nu even bijkomen en dan zo uiteten het is hier nu kwart over zes, best gek om te bedenken dat jullie in mn toekomst leven.

Washington DC
Rond een uurtje of 6 zijn we Washington in gegaan want veel meer dan de snelweg en een paar straatjes vanuit de taxi hadden we nog niet van Washington gezien. We zijn naar het witte huis gelopen en nog wat oude gebouwen. Daarna zijn we op zoek gegaan naar een restaurantje, ik sterfte van de honger, in het vliegtuig heb ik niet veel meer gegeten dan 2 stukjes pizza. We hebben heerlijk gegeten bij Aria een pizzeria maar we hebben geen pizza gegeten. Ik heb de helft laten staan omdat de porties in Amerika echt enorm zijn (even vergeten). Dus voortaan toch maar weer naar het kindermenu vragen! De indruk die ik van Washington heb gekregen is erg positief, het is echt een hele mooie stad!

Fietsen in Washington
Vanochtend werd ik al om half zeven wakker gebeld door mijn ouders. Of we al wakker waren, ja toen waren we wakker (duhh;p).

Om 7 uur zijn we gaan ontbijten, tijdens het ontbijt hebben we besloten dat we niet met een hop on hop off bus Washington gaan verkennen maar op de fiets. Na het ontbijt zijn we op zoek gegaan naar de fietsenverhuur. Eerst hadden we fietsen die je om de 30minuten in een stalling moest plaatsen en een andere fiets pakken. Op zich prima maar je kon er maar 2 per creditcard dat hield dus in dat 1 van ons geen fiets zou hebben. We hebben toen vier fietsen gehaald en een rondje gefietst naar een punt waar je de fiets weer kon ruilen voor een ander. Maar een ander hebben we niet genomen. We zijn naar een andere fietsverhuur gegaan. Daar hebben we 5 fietsen gehaald die je niet elke 30minuten op een bepaald punt moest inruilen. Helaas moest ik wel een helm dragen omdat ik nog onder de 18 ben, ik heb hem gelijk afgedaan zodra we de bocht om waren.

We zijn begonnen bij het capitol, wat echt super mooi is en erg indrukwekkend. Na het capitol bezocht te hebben zijn we wat gaan drinken in het Indianen museum. Jelle en Pepijn zijn naar het spacemuseum gegaan. Het indianen museum vond ik een beetje saai. We hadden afgesproken elkaar weer te zien bij de ingang van het spacemuseum. Na een kwartier wachten waren m’n broers er. En konden we onze fietstocht vervolgen.

De volgende bestemming was ‘washington cemetery’ een begraafplaats waar onder andere president kennedy ligt begraven. We zijn tussendoor nog even naar het worldwar|| monument en het vietnam monument gegaan. Aangekomen bij de begraafplaats zijn we eerst naar het graf van John F. Kennedy gegaan. Daarna hebben we de tombe van de ‘unknown soldiers’ gegaan. Er was net de wissel van de wacht, zoals alles in Amerika was dit erg groot en overdreven, maar wel super mooi om mee te maken.

We hadden in de hotelfolder gelezen dat er in Georgetown erg gezellige restaurantjes zijn te vinden. Dus zijn we met de fiets naar Georgetown gegaan. We waren van plan om nog even in de obelisk te gaan maar helaas waren de kaarten uitverkocht dus het ging niet door. We zijn er wel nog even heen gelopen en hebben er onder gestaan.
We reden verder richting Georgetown. Daar aangekomen zag ik al gelijk leuke winkeltjes alleen mocht ik niet overal in omdat het al 7uur was en om 9uur moesten de fietsen terug zijn. We zijn opzoek gegaan naar een restaurantje en hebben daar heerlijk gegeten, ik heb mijn eerste hamburger in Amerika alweer gehad, heerlijk! Jammer genoeg wel ongezond, maar daar ga ik nu niet bij stil staan.

Om 8uur reden we Georgetown uit tijd om de fietsen terug te brengen. Rond kwart voor 9 waren we bij de fietsen, waar we nog even een praatje hebben gemaakt met de verkoper. En dan na een lange dag terug naar het hotel.
Ga nu even een appeltje eten, eet ik toch nog iets gezonds!

De bergen in zonder Jelle
Vanochtend na het ontbijt zijn m’n papa en broers de auto gaan ophalen. Jezus wat een bak! We hebben een witte town&country Chrysler. Hij is ruim genoeg voor ons viertjes want Jelle reist niet meer met ons mee.

Nadat we de auto hadden opgehaald en de bagage hadden ingeladen, hebben we Jelle afgezet vlakbij de obelisk. Zijn trein vertrok pas om half 3, dus kon hij nog even Washington in. We hebben nog een laatste vakantiefoto met zn vijfen gemaakt en hem een paar dikke lebbers gegeven. Nog 1 familyhug en we gingen verder rijden riching onze volgende bestemming: de Blueridgemountains.

Onderweg zijn we nog even gestopt (naja, dat waren we van plan). Voor een mobiel voor m’n moeder ze is de hare vergeten in het vliegtuig. Wat even een winkel in en uit moest worden werd twee uur. Ik en Pepijn hebben toen beide een nieuwe camera gekocht (met dank aan m’n lieve opa en oma!). Alleen heeft de verkoper mij een verkeerde memorycard aanbevolen waardoor ik nog geen foto’s kan maken.

Nadat we eindelijk klaar waren met het kopen van een mobieltje zijn we verder gereden naar de Blueridgemountains. Nog even gestopt bij een view. Hij doet z’n naam wel te ere! Erg mooi uitzicht met een blauwe gloed, net alsof er in de natuur is gephotoshopt!

Aan het eind van de middag kwamen we aan bij het Skyland Resort. We hebben een cabin waar we met zijn vieren slapen voor twee nachten.

Even uitgerust en daarna naar het diner gegaan wat niet heel erg lekker was. Nu zitten we lekker met zijn vieren in de lobby want alleen daar is wifi. Om me heen word allemaal muziek gezet, zometeen komt hier een of andere band.

De Blueridgemountains
Vanochtend na het ontbijt zijn we een wandeling gaan maken in de Blueridgemountains. De wandeling was niet erg bijzonder totdat we bij het uitzichtpunt kwamen, wauww. De view was echt super mooi. En het duurde maar een uurtje om daar te komen. Jammer genoeg heb ik er geen foto’s van kunnen maken want ik had nog steeds geen memorycard. Maar m’n moeder en broer hebben wel mooie foto’s gemaakt.

Na de wandeling zijn we even naar het visitorcenter van Shenandoah gegaan en hebben daarnaast geluncht. Tijdens de lunch hadden we een discussie over waar we naar toe gingen.

Uiteindelijk zijn we naar Luray gegaan. Onderweg kwamen we nog een Wallmart tegen daar heb ik een memorycard gekocht dus ik kan vanaf nu foto’s maken met m’n nieuwe camera.
In Luray aangekomen hebben we de Luray caverns bezocht. Dit is een druipsteengrot die vooral bekend staat om z’n orgel (dit is een normaal orgel alleen de buizen zijn druipstenen, een hamertje zit verbonden aan de druipsteen en die slaat dr op als je een toon in toetst op het orgel). Nadat we de druipsteengrot bezocht hadden, zijn we nog even naar de giftshop ervan gegaan. Waar ik een ring heb gekocht alleen een maat te groot maar over het ruilen doen ze hier niet moeilijk.

Bij het kaartje van de Luray caverns zat een kaartje inbegrepen voor ‘the Luray valley museum’ dus hebben we die ook even bekeken. We hadden nog even een ijsje gegeten en waren van plan het dorpje te verkennen.

We reden er met de auto doorheen maar veel bijzonders was het niet. Het was ondertussen net 6 uur maar ik zat nog vol van het ijsje. Uiteindelijk zijn we bij een dorpsrestaurantje toch maar gaan eten, want het voedsel bij het Resort wouden we niet meer. Ik heb er spareribs besteld half-rack want had niet erg veel honger, ik heb er 3 maar 3 van gegeten.

Met een volle buik reden we weer terug naar het Resort, vlakbij het Resort zagen we twee mannen met grote camera’s foto’s maken met m’n moeders camera ben ik uitgestapt en zag ik een groot zwart ding weglopen, waarschijnlijk een beer.

In het Resort was net een dansshow begonnen van de Shenandoah valley cloggers. Dit zijn een soort van tapdansers. Ik heb even gekeken en ben daarna naar de lobby gegaan.
De dansshow is nu net af dus m’n moeder moet aan haar blog.

In Roanoke
~Of je hebt net een super lang verhaal getypt klikt op posten en hij post niet, heb ik weer hoor, opnieuw dan maar~ Gisteravond hebben we de tassen al een beetje ingepakt want vanochtend hadden we daar niet veel tijd voor.
Om half zeven ging vanochtend de wekker, snel de laatste spullen ingepakt en alles in de auto geladen.
Rond half acht waren we bij het ontbijt, we hadden 40minuten om te ontbijten en uit te checken. Ons Ontbijt kwam maar niet terwijl de mensen die na ons waren gekomen wel al hun ontbijt hadden. Dus hadden we bedacht dat m’n moeder ons alvast ging uit checken. Toen m’n moeder terug was kwam ons ontbijt dr ook net aan. Na het ontbijt gingen we naar de stallen.
Bij de paarden aangekomen werden ze net opgezadeld (ik had Cona een erg druk paard hij bleef maar trappen een keer met z’n beide achterpoten, viel er bijna van af) en konden we beginnen aan de trail van twee en een half uur. De trail ging naar een waterval. Bij de waterval (die je bijna niet kon zien) aangekomen vertelde ze dat we weer terug gingen. Erg bijzonder was deze trail niet. Met o-benen liepen we naar de auto en zijn we richting Roanoke gegaan.
We waren nog niet weg of we hadden al bereik, snel beltegoed op de telefoon gezet en opa en oma gebeld. Toen we keken hoeveel tegoed we nog hadden stond er $0.54 (ze zeiden in de winkel dat je er onbeperkt mee naar nederland kon bellen/sms’en) wat een oplichters!
Onderweg zijn we nog gestopt bij de ‘natural bridge’ dit is een brug gemaakt door de natuur. Bij de brug was een riviertje waar we een zwarte otter in hebben gespot. Er was ook nog een waterval die niet veel voorstelde en een klein indianendorpje. Moe en bezweet kwamen we bij de ingang. Dus besloten we om de andere museums over te slaan en naar het hotel te gaan. We zitten weer in een Best Western Inn hotel.
Na gedoucht te hebben zijn we naar downtown gegaan. Het zag er erg leuk uit! Jammer genoeg was de markt al weg en de winkels gesloten. Wel hebben we daar heerlijk gegeten. Het was ondertussen al donker geworden dus de terug weg vinden was even wat lastiger en het tanken ook maar… we hebben het gevonden en de motor is ook niet ontploft!

Weer de bergen in
Vanochtend zijn we na het ontbijt vetrokken naar de Great smokey mountains. Het was vier en een half uur rijden gelukkig was het het waard!

We hebben onderweg geluncht bij de Arby’s we hadden nog nooit van dit fastfood restaurant gehoord. Het was lekker, nouja voor een fastfood restaurant dan.We kwamen om ongeveer half zes bij het huisje. Ik en pepijn zijn gelijk in de hottub gegaan en daarna hebben we nog even gepoold.

Het huisje is super mooi, we hebben een jacuzzi en een hottub een pooltafel tv’s openhaard schommelstoelen en een schommel bank. Alleen we dachten eerst dat er maar een tweepersoonsbed was, uiteindelijk hebben we de tweede ook gevonden.

In de avond zijn we naar het plaatsje Gatlinburg gegaan. Het is daar erg gezellig en heel erg Western.

In Gatlinburg is het nummer 1 aquarium van Amerika dus daar moesten we naar binnen, het was inderdaad heel erg mooi en er waren erg bijzondere en enge vissen, ben blij dat ik in dat kikkerlandje (Nederland) woon waar hooguit een paar snoeken zitten!

Na het aquarium bezocht te hebben zag ik een winkel die oude Western foto’s maakte, dat leek mij wel leuk. We zijn naar binnen gegaan. Ik en m’n moeder moesten kousen aan en een jurkje waarbij je tieten er bijna uitvielen. Om het af te maken kreeg ik een veer op m’n hoofd en een boa en mijn moeder een hoedje en ook een boa. M’n broer en vader kregen een lange jas aan en een cowboyhoed. We kregen allemaal een pistool, m’n ouders en broer een fles drank en ik een zak geld. Nadat iedereen in z’n pakkie was gehesen en in de juiste positie was gezet werden de foto’s geschoten. Ze zijn erg leuk geworden.

Ondertussen was het al half acht, we hadden wel trek gekregen. Op zoek gaan naar een restaurant dus. We hebben bij een T.G.I. Friday gegeten, ik heb dit keer niet voor een vleesje met friet gekozen maar een lekkere pasta.

Gatlinburg is een erg touristisch stadje dus er was veel te doen. We hebben niet zo veel gedaan, jammer maar morgen is er weer een dag!

GREAT smokey mountains
~jeejj nog een keer alles opnieuw typen—’~

Vandaag hebben we bij het huisje een normaal ontbijt gehad. Dit keer geen zoete wafels of bagels maar gewoon toast.Na het ontbijt hebben we met Jelle gebeld (naar het buitenland bellen lukt nog niet) en zijn daarna in de auto gestapt richting de Cades Cove.

Onderweg kregen we plotseling een grote regenbui op ons. Onze eerste regenbui hier in Amerika, niet lang daarna volgde er meer. De buitentemperatuur was wel gewoon rond de 30 graden.

Cades Cove staat bekend als de plek waar de meeste beren leven. Met camera’s in de aanslag hebben we de scenic loop gereden. We hebben vijf herten en een kalkoen gespot maar de beren waren nergens te vinden.

De tijd om een andere loop te doen hadden we wel, alleen niet de benzine daarvoor. We hadden nog maar 1/8 in de tank. We gingen weer naar Gatlinburg, 25mijl de vraag was of we dit gingen halen. De auto bleef maar piepen dat we moesten gaan tanken, gelukkig liep de weg bergafwaarts dus we redden het met de benzine. In Gatlinburg aangekomen zijn we gelijk gaan tanken voordat de motor uitviel.

In Gatlinburg was een soort van Huishoudbeurs, waar ze allemaal dingen voor in de kerstboom verkochten en andere dingen die met kerst te maken hadden.

Daarna zijn we wat winkeltjes in en uit gegaan en heb ik eindelijk een verjaardagskaart voor Amber gevonden, alleen ben ik vergeten postzegels te kopen!(hij komt dr aan hoor mop!)

We kwamen langs een Candy store, daar moesten ik en Pepijn snoep scheppen, we hadden allebei een klein zakje maar het koste toch 20dollar, ik kreeg er wel een gratis beer bij.

Met de beer in m’n hand liepen we verder richting de skilift. Ineens horen we een vrouw achter ons roepen ‘you forgot your candy’ waren we het snoep vergeten mee te nemen. Ik haalde het op en kwam terug met in m’n ene hand m’n beer en in m’n andere hand de zakjes snoep, op naar de skilift.

Bij de skilift hebben we kaartjes gekocht en zijn we naar de top gegaan. Eenmaal op de top had je een erg mooi uitzicht over de smokey mountains. En konden we weer terug naar beneden.

We zijn terug naar de auto gelopen en richting ons huisje gereden op zoek naar een restaurant. We kwamen de Bear Creek Grill tegen. Daar was nog maar 1 tafel vrij, een wiebeltafel. We hadden geen zin om een halfuur te wachten op een andere tafel. Dus zijn we maar aan de wiebeltafel gaan zitten. We hebben er heerlijk kunnen eten. Ondanks dat we een wiebeltafel hadden.

Bij het huisje hebben we lekker met z’n allen gepoold, ik bak er niks van! En daarna heb ik m’n tas ingepakt.

Nashville the musiccity
Vandaag (23 juli) hebben we de bergen vaarwel gezegd en zijn we op weg gegaan naar Nashville. We hebben vier uur gereden met onderweg een stop bij een amerikaans countryrestaurantje.

Toen we bijna vier uur hadden gereden verscheen Nashville wat een grote stad. Naast ons zagen we al het sign van het comfort inn hotel. We hebben ingecheckt en kaarten gereserveerd voor de Grand Ole Opry dit is een radio programma die erg bekend is in Amerika. De show begon pas om half negen, tijd genoeg om Nashville te verkennen.

Bij het hotel vertelde ze ons dat downtown een halve mijl van het hotel aflag, we zijn er heen gelopen. In downtown zijn we winkeltje in en winkeltje uit gegaan, het was buiten te warm. Ik heb nog een leuke badeend gekocht. We zijn ook in de cafés geweest waar live muziek was, erg gezellig.

Om half zes besloten we om weer terug naar het hotel te gaan, even zwemmen en uitrusten. Dan zouden we om zeven uur de taxi nemen (werd ons aangeraden) naar de Grand Ole Opry en dan zouden we daar avond eten en dan naar de show gaan.

Zo gezegd zo gedaan, maar dit keer niet. We gingen eerst naar het hotel en hebben daar even lekker gezwommen, om zeven uur kwam de taxi ons ophalen. We reden naar de Grand Ole Opry daar aangekomen zijn we op zoek gegaan naar een restaurant. Die konden we alleen nergens vinden. Een man vertelde ons dat alles door de overstroming (in 2010 was er een heftige storm waardoor de rivier overstroomde) is vernield, er was eerst een heel groot winkelcentrum, aquarium, iMax bioscoop en erg veel restaurantjes. Maar de rivier heeft alles vernield en word allemaal gerenoveerd. Dat betekende dus ook geen avond eten. En omdat we niet met de auto waren konden we ook niet even naar een restaurantje rijden. Er was een popcorn kraampje voor de ingang, ons avond eten bestond uit popcorn (die ik niet lustte).

Om kwart over negen (na anderhalf uur niks doen) mochten we eindelijk naar binnen, met een rammelende buik ging ik opzoek naar voedsel, het enige wat ik kon vinden was een snicker dat was dan m’n avondeten.Een man van 90 jaar met een glitter cowboypak (die gerard joling wel in zn kast wil hebben) opende de show. De show was in vier stukken gedeeld elk stuk werd door een andere (oude) man of vrouw gepresenteerd. In de show kwamen allemaal verschillende bekende (onbekende voor mij) Amerikaanse bandjes voorbij. Heel veel country muziek en op het einde erg veel gospel muziek. De show eindigde met de bekende woorden: God bless America. Na de show zijn we snel naar buiten gerend (ik op m’n hakken, niet zo handig) voor een taxi. We mochten gelijk in de eerste en de beste taxi die er stond, de chauffeur was erg aardig en het gespreksonderwerp was voetbal.Rond 12uur half 1 kwamen we aan in het hotel en heb ik m’n blog geschreven (niet opgeslagen en is niet gepost) zin om hem opnieuw te schrijven had ik niet want was erg moe.

Nashville de city of country music
Vandaag heb ik na het ontbijt opnieuw m’n blog geschreven en zijn daarna naar de country hall of fame gegaan. Het gebouw alleen al is een erg bijzonder ontwerp, het is namelijk een opgerold pianotoetsenbord. Bij de country hall of Fame was een groot museum met allemaal spullen van de sterren die in de country hall of Fame hangen. Zoals een van de auto’s van Elvis. In de ticket zat een kaartje voor studioB inbegrepen. Gelukkig moesten we binnen wachten want buiten hooste het.

Bij studioB aangekomen was het regenen alweer gestopt en een graad of 30. We kregen eerst te horen van de guide welke sterren er allemaal in studioB een hit hebben opgenomen. Elvis heeft meer dan 250 hits opgenomen in studioB. Daarna zijn we naar de opname zaal gegaan. Daar stond een vleugel die er al vanaf het begin staat het was Elvis lievelingspiano, en wij mochten er gewoon op spelen.

We namen weer de bus terug naar het Museum. En zijn daarna opzoek gegaan naar de bioscoop, eerst reden we verkeerd maar uiteindelijk hebben we het gevonden. Ik en papa hebben m’n mama en broer afgezet en zijn de stad in geweest, daar heeft m’n papa nog een leuk overhemd gekocht en ik een armbandje, ketting en oorbellen (die oorbellen had ik vorig jaar ook gekocht maar was er een kwijt geraakt).

Daarna zijn we terug gegaan naar het hotel even lekker uitgerust en gezwommen. Ik was van plan m’n koffer opnieuw in te pakken, had ik net alles op m’n bed gegooid komt m’n vader binnen dat we over tien minuten m’n broer en moeder moesten ophalen. M’n spullen heb ik op m’n bed laten liggen en ben met m’n vader m’n moeder en broer gaan ophalen.

Toen we mn broer en moeder hadden opgehaald zijn we even naar het Hard Rock café geweest, buiten zijn er live optredens van allemaal artiesten (voor mij onbekend). Daarna zijn we naar een restaurantje gegaan, de cafés mochten we niet meer in want na zessen werd het voor 21 jaar en ouder. In het restaurant hebben we lekker gegeten. Veel beter dan die snicker van gisteravond in ieder geval.

Met een volle buik zijn we nog even wat touristen winkeltjes ingeweest. En terug gegaan naar ons hotel.

Op m’n bed lagen nog al m’n kleren dus die heb ik allemaal opgeruimd (volgend jaar minder kleren meenemen!). Nu ben ik nog even tv aan het kijken samen met pepijn, zo slapen en dan morgen naar Memphis!!!

Heartbreak Hotel
Na de city van de country muziek bezocht te hebben zijn we vanochtend vertrokken naar Memphis, de city van Elvis. Mijn koffer had ik gisteravond al ingepakt, dat scheelde weer.
We zijn richting Memphis gereden. Onderweg even getankt en een t-mobile kaart gekocht. We kunnen nu onbeperkt naar Nederland bellen. In de auto hebben we gelijk opa en oma even gebeld. Leuk om weer even hun stemmen te horen (en oma we denken morgen aan u). Daarna hebben we m’n tante ook nog even gebeld.We zijn in een wegrestaurantje nog even gaan lunchen en daarvandaan heb ik Laura gebeld.

Om half drie kwamen we aan in het Heartbreak hotel in Memphis. Veelste vroeg want om vier uur mochten we pas onze kamer in. Onze bagage hebben we in het hotel gelaten en zijn Memphis gaan verkennen. Waar we onze auto hadden geparkeerd was een familie aan het zingen voor geld om een schooluniform te kunnen kopen, echt zielig dat sommige dat niet kunnen betalen. Ook Memphis heeft in elk cafe een live optreden. Hier mochten we niet in omdat ik en Pepijn nog geen 21 zijn.

De touristenwinkeltjes mochten we wel in en dat hebben we gedaan ook. Geweldig zeg, alles maar dan ook echt alles heeft of het gezicht van elvis of een gitaar/piano vorm. Van dood normale souveniertjes tot wc-brillen en koekjesvormen, je kan het zo gek niet bedenken. Alles heeft te maken met Elvis.

Rond vijf uur zijn we naar het hotel terug gereden met een omweg via de Mississippi. We zagen de afslag niet die weer terug leide naar Memphis en kwamen op een klein weggetje. Naast ons begon het te onweren. De bliksem zag je erg mooi naast ons, we zagen ook dat er elecktriciteitspalen aan de weg stonden en aangezien de weg toch naar het verkeerde leidde zijn we omgekeerd. We vonden de juiste afslag en konden gaan inchecken in ons hotel. Een erg grote en mooie hotel kamer hebben we.

We hebben heerlijk even uitgerust in onze kamer en zijn daarna weer Memphis ingegaan. Daar hebben we heerlijk ribs gegeten. Met een live optreden. Er begon een karaoke en ik en m’n moeder hadden ons opgegeven. Voor ons was iemand die super goed kon zingen dus hebben we de rekening gevraagd en zijn weg gelopen.

Nog even een paar touristenwinkeltjes ingeweest en lekker gelopen over de straat. Een paar jongens gaven nog een turnshow. Na die gekeken te hebben zijn we terug gegaan naar het hotel en hebben daar nog wat gedronken.
 

De city van Elvis
Vanochtend zijn we naar Graceland gegaan. We hadden een platinum tour, we mochten nu ook in zijn huis rondkijken. In Graceland hebben we eerst met een audiotour Elvis zn huis bekeken. Elvis had zn kamers allemaal heel appart ingericht, in de ene kamer had hij het plafond van spiegels en drie tv’s naast elkaar staan (hij had gezien dat een president dit ook had) zodat hij het nieuws een commedie en een film tegelijkertijd kon kijken. De andere kamer had hij tot een Jungleroom gemaakt, een waterval, groentapijt, alles bekleed met nepbond of iets wat een kop of bot had van een dier. Maar zo heel groot was zijn appartement niet.

In de tuin was het graf van Elvis, zijn moeder, zijn vader en zijn grootmoeder. Erg bijzonder om daar te lopen. Graceland was erg mooi en heel bijzonder om er geweest te zijn. Nadat we Graceland hebben bezocht zijn we naar het automobielenmuseum gegaan, daar had je alle auto’s staan die Elvis heeft gehad. Hij heeft er echt veel gehad zeg! En de roze Caddilac stond er natuurlijk ook bij.

We zijn nog naar twee andere museumpjes geweest en ik ben met Elvis op de foto gegaan, nouja voor een greenscreen dan. In die andere museumpjes stonden de kleren van Elvis en hoe die groot is geworden. Als laatste zijn we nog naar zn vliegtuigjes gegaan. Hij had er twee, Lisa-Marie (vliegtuig vernoemd naar zijn dochter) was gewoon een heel huis, het had alles. Een slaapkamer, een rustkamer, een badkamer, een spiegel, een eettafel. Echt grappig dat dat allemaal in een vliegtuig zit. Er was ook een kleine Jet maar die stelde niet echt veel voor.

Na alle indrukken van Graceland gezien te hebben zijn we met de Riverboat de Mississippi opgevaren. Er was een gids die bleef maar vertellen, ik vond het riviertochtje best wel tegenvallen. Maar met die hitte was het wel even lekker om met de boot te varen.

Toen we terug op het land waren was het tegen vieren. Ik en Pepijn wouden terug naar het hotel maar we kwamen op de terug weg een cattonmuseum tegen. Daar wouden me ouders heen dus zijn we er in gegaan. Het was niet veel bijzonders. We hadden gelezen dat er elke dag om vijf uur in een hotel een eendenparade is. Om kwart voor vijf zijn we weggegaan bij het cattonmuseum en naar dat hotel gegaan.

We kwamen aan en het eerste wat we zien is mensen alleen maar mensen, met duizenden stonden we daar om een rodeloper en de fontein om te kijken naar eenden. Het is een traditie van het hotel geworden. Om elf uur ‘s ochtends komen de eenden met de lift naar beneden over de rodeloper gelopen naar de fontein en vanaf daar naar de tuin. En dan gaan ze om vijf uur weer terug. Het was erg grappig om het mee te maken. Daarna zijn we de shop ingegaan en daar hadden ze overal badeenden. Ik heb mijn verzameling weer lekker kunnen bijvullen.

We wouden ‘s avonds bij de Marlowe’s eten, mijn moeder dacht dat je met een limousine werd gehaald dus dat ben ik even gaan vragen. In de lobby staat een roze telefoon en als je die oppakt word je na ongeveer een halfuurtje opgehaald met de roze Caddilac. Dit hebben wij natuurlijk gedaan. We kwamen aan bij Marlowe’s erg lekker hebben we er niet gegeten en omdat we heen met de caddilac waren moesten we terug ook met de caddilac. Alleen duurde het een kwartier tot dat die kwam.

In de hotelshop hebben ik en Pepijn mijn moeder even geleerd hoe je geld moet uitgeven. En heeft ze uiteindelijk een boekenlegger gekocht. Daarna zijn we naar onze kamer gegaan we hebben daar nog even op de dsi gezeten en tv gekeken en daarna heerlijk geslapen.

Vicksburg
Vanochtend ben ik na het ontbijt m’n blog opnieuw gaan schrijven, op de een of andere manier lukte het gister niet. Toen ik klaar was met m’n blog zijn we op weg gegaan naar Vicksburg. Vicksburg is een heel oud stadje waar de burgeroorlog van Amerika is geweest.
We zijn naar Vicksburg gereden onderweg nog wat gegeten bij Wendy’s, weer heerlijk junkfood. In Vicksburg aangekomen zijn we naar ons bed and breakfast gegaan. Niemand thuis (het was twee uur en om vier uur mochten we eigenlijk pas naar binnen). Dan maar eerst het stadje verkennen. We zijn er doorheen gereden en zagen al snel dat het niet veel bijzonders was. Dus zijn we naar Battlefieldpark gereden. Hier speelde de burgeroorlog zich af. We zijn eerst naar het Battlefieldmuseum geweest. Daar was de burgeroorlog nagemaakt met 3600 handgeschilderde miniatuurpoppetjes. We hebben er ook een film gekeken waarin een man het allemaal uitlegde. De man had een erg raar accent en daardoor verstond ik de helft niet.
Toen we ongeveer begrepen waar de oorlog over ging en hoe die is gestopt, zijn we naar het Battlefieldpark gereden. We hebben er een loop gereden van 16 mijl langs monumenten, graven en een oude boot.
Echt raar, gister stonden we nog bij het graf van Elvis en nu staan we bij de graven van honderden soldaten. Bij de loop hoorde nog een museum, maar toen wij daar aan kwamen was die net dicht.
We besloten om naar ons bed&breakfast tegaan, het is een heel mooi huis. Erg antiek hij is gebouwd in 1800. We slapen hier 1 nachtje en dan vervolgen we onze reis naar New-Orleans (met nog een nacht een tussenstop).
Beneden staat een pooltafel dus ik en Pepijn hebben nog even gepoold. Ik ben er echt niet goed in, vier keer verloren.
We zijn rond half acht een restaurantje gaan zoeken. Ik heb het kindermenu besteld en alsnog de helft laten staan. Volgende keer maar vragen om het babymenu?
Met een volle buik lopen ik en Pepijn terug naar onze verblijfplaats. We hadden m’n ouders zo gek gekregen om te gaan gokken.
Ik en pepijn hebben een potje gepoold en daarna lekker op de iPad en dsi gezeten.
Om tien uur kwamen m’n ouders al terug, en met succes! Ze hadden $355,05 gewonnen met alle inzet toch nog een netto bedrag van $250 dat betekende dus iedereen $50!

Lekke band, verkeerde hotel, politie op je hielen en toch aangekomen in Port Allen
Vanochtend hadden we om half negen een heerlijk vers gemaakt ontbijtje. We kregen eerst een glas met vers fruit crusseli en yoghurt er over heen. En daarna een lekker wentelteefje. Snel m’n tanden gepoetst haar en makeup gedaan zodat ik nog even mn mail kon checken en msnen.
Om half tien reden we weg. De auto gaf alweer aan dat er een band zacht was (in Memphis hebben we die nog opgepompt), tijd voor een garage dus. We werden gelijk geholpen en met 25 minuten waren ze klaar. Er zat een spijker in de band. Gelukkig was het snel verholpen. Op het moment dat we wouden weg rijden kwam m’n moeder erachter dat ze haar zonnebril was vergeten.
Met zonnebril rijden we verder. We kwamen langs een Natchez indianenmuseum. Daar zijn we heen geweest, dat stelde niks voor. Maar goed toch even de benen gestrekt.
We zijn verder gereden richting batonrouge. We zijn nog gestopt bij een plantage, van de goeveneur van toen nog Zuid Amerika. Ik ben lek gestoken door de beesten daar. Erg bijzonder vond ik het niet.
We hadden ondertussen best wel honger gekregen. Ik zag een drive-in en daar hebben we gegeten. Erg Amerikaans, je rijd met je auto naar een vrije plek besteld wat je hebben wilt. Iemand brengt het naar je auto en daar eet je het op. Ik had een lekkere wrap genomen.
Het was nog een half uurtje naar Batonrouge. We zagen de toren en gingen de Mississippi over richting Port Allen. Op zoek naar ons hotel de Quality inn, we hadden het gevonden en lopen naar binnen. Het was erg groot en luxe. We zeggen tegen de vrouw aan de balie dat we een reservering hadden en geven haar de voucher. Ze vertelt ons dat we bij het verkeerde hotel zitten. We hadden namelijk bij Best Western een overnachting geboekt. Dus op naar Best Western een stuk minder luxe maar als nog mooi.
Rond half zes zijn we naar Batonrouge gereden op zoek naar een restaurant. We konden die alleen niet vinden, alleen maar fastfoodrestaurants. We zijn nog naar West Batonrouge gereden maar ook hier hadden ze niks.
We besloten om richting het hotel te gaan en daar in de buurt wat eten. Op zoek naar een restaurant rijden we door rood, achter ons zien we een politieauto met zwaailichten rijden. We stoppen en wachten, de politie stapte niet uit dus reden we door. De politie zet de sirene aan dus we stoppen opnieuw. Mijn vader stapte uit en kreeg een waarschuwing. Dat word dus voorzichtig rijden de rest van de vakantie.
Mn vader vroeg ook even aan de politie waar een restaurant was en hij wees ons ook naar de fastfoodrestaurants. Blijkbaar was hier niks anders, dan maar een fastfoodrestaurant. We zijn naar een Steakhouse gegaan. Daar heb ik een salade genomen, een keer gezond doen. Ik heb wel meer dan de helft laten staan want het was een groot portie.
Na wat gegeten te hebben rijden we terug naar het hotel, iets anders was er niet. Daar heb ik Project Runway gekeken, het programma die ik thuis niet mag missen.

Leaving Port Allen and going to the Jazz
Vandaag zijn we verder gegaan naar New Orleans. Het was vanaf Port Allen maar ander half uur rijden naar New Orleans. Mijn ouders wouden graag naar de Laura plantage dus zijn we er naar toe gereden.

We kwamen binnen in de giftshop en ik zag al gelijk badeenden, kopen dus. Het was een kwartiertje wachten en dan begon de rondleiding door de Laura plantage. We zaten lekker onder eenn afdakje in de schommelstoel en in eens begint het keihard te regenen. In de verte horen we de onweer ook al aankomen. Onze gids begint de introductie onder het afdakje.

De introductie is af en alle mensen pakken hun paraplu, behalve wij. We lopen snel naar het huis. Daar laat ze ons alle kamers zien en vertelt ze over hoe de familie van Laura daar leefde.

Tegen de tijd dat we naar de tuin gingen was de regen al gestopt.

In de tuin vertelde ze ons over hoe de slaven er leefden. Tijdens de uitleg werden we helemaal lek gestoken door muggen, die zullen we hier nog wel vaak tegenkomen.

Na de plantage bezocht te hebben zijn we naar Avenue Inn gegaan, onze verblijfplaats in New Orleans. Om twee uur kwamen we daar aan dus hebben we hem eerst opgebeld, het was goed dat we eerder kwamen. Hij liet ons het huis zien en onze kamers. Erg mooi allemaal. Hij vertelde ons ook dat het in de zomer hier elke dag regent, ondertussen was het alweer begonnen met regenen.

Toen de regen was gestopt zijn we onze bagage gaan halen en hebben we naast ons verblijf geluncht. Met volle buik hebben we op een trammetje gewacht en zijn we naar French Quarter gegaan. We hebben daar lekker geshopt, ik heb nog een leuk shirt gekocht.

Rond een uurtje of zeven hadden ik en Pepijn wel weer trek. Met een omweg (omdat m’n ouders nog geen honger hadden) zijn we naar Gumbalshop gelopen (dit restaurant werd ons aangeraden).

Het was helemaal vol, goed teken dus. Na tien minuten gewacht te hebben was er een tafel vrij. Ik en Pepijn hadden de Grilled chicken besteld. De mensen naast ons kregen hun eten al, ook al waren hun later gekomen, de vrouw zei dat de kip nog niet goed was. Niet veel later kregen wij ons eten. Wat een gore troep zeg. Het vlees was zo droog, echt niet lekker. Gelukkig hadden we om vier uur pas geluncht dus zo erg was het ook weer niet. We hebben ze geen fooi gegeven (ook omdat ze dingen hadden gerekend die we niet hadden besteld) en zijn weg gegaan. Ik was erg moe van al die indrukken en wou naar het hotel. We hebben een taxi terug genomen en hebben in het hotel lekker tv gekeken en op de iPad gezeten. Mijn ouders zijn nog een rondje gaan wandelen.

Een nieuwe dag, een nieuwe ervaring in New-Orleans
Om half tien kwam vanochtend de bus ons ophalen voor de city tour. De bus bracht ons naar een andere bus en vanaf daar begon de rondleiding. De bus heeft eerst een rondje gereden door de stad en daarna zijn we naar het kerkhof gegaan.
Het kerkhof moet je gezien hebben. Het is erg bekend, ze worden hier namelijk een jaar en een dag boven de grond gezet in een soort van huisje. Als er binnen die jaar en een dag een ander familielid dood gaat, gaat die eerst in een muur tot dat de jaar en de dag voorbij is. Wanneer er meer dan twee dood zijn word bij de oudste de kist opengebroken en de botten in een soort van bonentas gedaan en in het dode gedeelte van het huisje gestopt. Op sommige kerkhoffen zijn er ‘s avonds spooktochten.
Na het kerkhof bezocht te hebben, zijn we naar het park gereden. Daar was een beeldentuin en een restaurant waar we wat hebben gedronken. Om vijf over twaalf moesten we weer bij de bus zijn.
Toen iedereen in de bus zat zijn we naar het gebied gegaan waar de orkaan Katrina alles heeft verwoest. De orkaan was zes jaar geleden in 2005 maar als je er bent is het alsof die vorige week was, heel veel huizen zijn verwoest, helemaal weg of opnieuw ingezakt (dit komt doordat ze hun huis niet opnieuw hebben gebouwd maar een extra muur hebben neer gezet, deze zakken nu in). Echt erg om te zien dat ze er nog steeds last van hebben.
De bus heeft ons afgezet bij de French Market, daar heb ik een zonnebril gekocht die ik ondertussen alweer kwijt ben. Mn ouders hadden er nog een penguin gekocht. Daarna zijn we wat gaan lunchen aan de overkant.
Met een volle buik zijn we naar het voodoo museum gelopen. Het stelde niks voor, er was een gang en twee kamers, that’s it. Na tien minuutjes waren we alweer buiten en zijn we via de winkeltjes naar de iMax bioscoop gelopen. Daar hebben we gekeken hoelaat de film (waar m’n broer en vader geen gingen) begon. Ik en m’n moeder zijn toen een rondje door French Quarter gereden met paard en wagen. Erg gezellig was dat. En hoe warm het vandaag ook was, toen we de wagen in stapte begon het te regenen, en niet zo’n beetje ook.
Onder de afdakjes lopen ik en m’n mama na het paardrijden langs de winkeltjes, ik heb nog een masker gekocht, je ziet ze in elke touristenwinkel hier dus ik moest er wel een meenemen.
We zijn terug gelopen naar het trammetje en naar het hotel gegaan. Daar hebben we gewacht tot m’n vader en broer terug waren. Om acht uur waren ze er en zijn we gelijkk uit eten gegaan. We hebben gegeten bij het restaurant naast ons hotel, ik ben weer voor de salade gegaan.

Strandvakantie begint
Vandaag hebben we New-Orleans verlaten en naar Pensacola gereden. Het was drie uur rijden. Voordat we het wisten gaven de borden aan dat het nog 30mijl was naar Pensacola.
Tijd om wat te eten dus. Op zoek naar een food-exit. Bij de volgende afslag was er al een food-exit. Daar hebben we gegeten bij de sub-way, we hebben allemaal een kraslot gekregen, alleen Pepijn had vier dollar gewonnen.
We zijn nog maar net terug op de snelweg en we zien het ‘Best Western Plus’ sign al. We hebben er erg grote kamers, goed te doen voor een nachtje! In het hotel hebben we lekker een uurtje uitgerust en de was gedaan.
Om vijf uur zijn we met de auto naar Pensacola beach gereden. De thermometer gaf aan dat we de 100 graden Fahrenheit hadden bereikt. Nog geen minuut later begon het keihard te regenen en verlaagde de buitentemperatuur naar 87 graden Fahrenheit.
Aangekomen op het strand was het regenen alweer gestopt. Op het strand hangt om de vijftig meter een vlag, met dezelfde kleur. Als ze groen zijn is er geen kans op haaien en stroomversnellingen, is het geel is er risico voor, als het rood is is er heel veel risico en rood met een haaienkop mag je het water niet in. Bij ons waren ze geel, dus hebben we heerlijk in de zee gezwommen. Het strand was super wit en het water helderblauw. Het was er super mooi! En het water was heerlijk!
Na gezwommen te hebben, zijn we Pensacola ingereden. Het stelde niet veel voor dus zijn we gelijk op zoek gegaan naar een restaurant. We hebben heerlijk gegeten bij een buffet. Bij het restaurant stond een grijpkraam, daar heb ik nog even een knuffel gegrepen.
We zijn terug naar het hotel gereden en daar ben ik nu met Pepijn Jerry Springer aan het kijken, een programma over mensen die vreemd zijn gegaan met de vrienden van hun echtgenoot. Die hebben er spijt van vertellen het hun echtgenoot en dan komt z’n vriend en meestal een gevecht. Erg grappig programma, moet ook maar in Nederland komen.
De wekker staat om half acht dus ik ga nu lekker slapen.

Lange reis naar Amelia Island
Vanochtend om half acht gewekt. Nog half aan het slapen zat ik bij het ontbijt. Na het ontbijt hebben we de laatste dingen ingepakt en in de auto geladen, onze tocht naar Amelia Island kon beginnen. Na drie uur gereden te hebben zijn we naar de Denny’s gegaan en hebben daar lekker gegeten. Daarna heb ik nog even met die schatjes in Nederland gebeld. Alleen buiten had ik bereik, begon het te onweren, nouja dan maar in de onweer bellen! Na nog drie uur in de onweer gereden te hebben, zagen we door het beslagen raam Amelia Island op de borden staan. Aangekomen bij de bed and breakfast zien we gelijk de Atlantische oceaan. De suite is erg mooi en heel antiek ingericht. M’n ouders zijn gelijk de zee ingegaan ik en Pepijn bleven eerst even in de suite.‘S avonds hebben we het stadje even verkent met de auto, en een restaurant uitgekozen. We hebben daar erg lekker gegeten en een mooi uitzicht op zee.

Vakantieregels: relax, relax en relax
Vandaag hebben we een heerlijk rustig dagje gehad. M’n ouders hebben eerst een duik in de zee genomen, ik en Pepijn waren nog aan het wakker worden. Om half negen zou ons ontbijt worden gebracht althans dat was de bedoeling, om tien voor negen werd uiteindelijk ons ontbijt gebracht.
Na het ontbijt zijn m’n ouders gelijk de zee in gegaan. Ik en Pepijn zijn eerst tv gaan kijken en op de iPad gezeten. Om elf uur zijn wij ook naar het strand gegaan.
Heerlijk, ik ging gelijk het water in en de eerste golven spoelde me alweer terug naar de kant. Mn vader kwam er ook bij en we hebben daar lekker in de golven gezwommen, gedreven en ons terug laten spoelen.
Om twee uur zijn we om de hoek gaan lunchen. Mijn vader bracht mij en Pepijn terug naar ons huisje en ging daarna met mijn moeder over het eiland fietsen.
Om een uur of zes waren ze weer terug, nog even een duik en op zoek naar een restaurant. Ik had zin in pizza. Gister waren we langs een pizzeria gereden, daar zouden we vandaag eten. We reden er heen, hangt er een bordje met daarop: tuesdays closed. We zijn doorgereden en vonden een restaurant. Na gegeten te hebben zijn we nog wat touristenwinkeltjes ingegaan.
Ik had een midgetgolf gezien, daar hebben we super leuk gemidgetgolft. Langs de watervallen, over de riviertjes. Ik had samen met m’n moeder verloren Pepijn had gewonnen en m’n vader was tweede.
Daarna zijn we naar het huisje terug gegaan. Daar nog even tv gekeken en nu ga ik slapen. Morgen om half acht eruit om te gaan hardlopen met m’n moeder.Kennedy Space Centrum en nog meer

De blogs van gister en eregister waren een beetje kort, sorry daarvoor. Vandaag hebben we heel veel gedaan en meegemaakt dus genoeg om over te vertellen! Het is vandaag 3 augustus dus dan moeten we Laura even feliciteren, gefeliciteerd mopp! Mijn kaart ontvang je nog wel!

Na het ontbijt hebben we onze koffers in de auto gezet en zijn we naar het Kennedy Space Centrum gereden. Daar aangekomen zijn we gelijk de tour-bus ingestapt, de bus maakt een tour en stopt op twee plekken, daar zijn een soort van tentoonstellingen, je mag zo lang op een stop blijven als je wilt.

In de bus kregen we informatie over hoe een raket word gebouwd, hoeveel mensen er voor nodig zijn en over de raket die vrijdagochtend de lucht ingaat naar Jupiter. Bij de eerste stop zijn we naar een grote capsule van een raket geweest. Daar had je allemaal bordjes en kleine video’s met informatie waar dit voor diende en wanneer die de lucht in is geweest. Helemaal boven aan had je een uitzicht op alle lanceringsbanen. Toen  we er uit waren zijn we een tentoonstelling ingelopen en voor ik het wist begon er een film. Gelukkig duurde die maar een kwartiertje. We hebben nog even wat gegeten, ik en mijn moeder een koek en mijn vader en broer een hot dog. En zijn weer terug naar de bus gegaan. We hadden mazzel want we hoefden niet te wachten op de volgende bus.

Ik en mijn moeder hadden nog een alligator gespot onderweg. Bij stop twee werden we gelijk een zaal ingeleid. Nog een film en dit keer ook geen stoelen, ik ben maar op de grond gaan zitten. Ook deze was na tien minuutjes af en we liepen door naar de volgende zaal. Ook hier kwam een film. Over hoe een spaceshuttle de lucht ingaat. De ramen boven ons begonnen te trillen en ze werden rood van kleur. Onder de schermen hadden ze een basis (de computers van de mensen op de grond) nagebouwd. Nadat de film af was liepen we een zaal in waar een appollo stond.

We volgden de bordjes ”to the moon” en kwamen uit bij een film, wat een verrassing. We hebben hem gekeken, tijdens de film kwam er van alles naar beneden, een austronout bij de amerikaanse vlag, een machine waarmee ze op de maan landen, de aarde, een sterrenhemel en ga zo maar door. Na de film zijn we bij een greenscreen op de foto gegaan. En daarna even de spaceshop in gegaan, wat een verrassing ik vond er een badeend, ik heb deze vakantie mijn verzameling al goed aangevuld!

We zijn met de bus weer terug gegaan naar het beginpunt, onderweg zijn we nog een alligator tegen gekomen. Toen we terug waren bij het begin zijn we naar de Racketgarden gegaan. Hier staan heel veel raketten en capsules. Mijn broer wou naar de Imax film, daar zijn mijn ouders en broer heen geweest. Ik had wel genoeg van de films en ben een beetje door het park gaan lopen. Er was nog een Technology&Nature, dat stelde echt niks voor. Ik had best wel trek gekregen dus heb nog wat gegeten in het Orbixcafe. Daarna ben ik nog even een andere spaceshop ingegaan en voor ik het wist waren mijn ouders daar ook.

We zijn terug naar de auto gelopen en naar ons hotel in Orlando gegaan. Onderweg zijn we nog zes dolfijnen en een alligator tegengekomen. We kwamen op een tolweg en dachten dat het 0.50$ kostten. We hadden er al 0.95$ ingegooit en het licht bleef maar rood. Achter ons was al een hele rij auto’s gevormd. Dus besloot mijn vader om door te rijden. Niet veel verder op was er nog een tolweg en daar moest je 1$ betalen. We merken het wel als er een bekeuring is. Niet veel later zagen we de signs voor Universal er al op staan.

We zijn in ons hotel ingecheckt en zijn (bijna) gelijk naar de Golden Corral gegaan. Hier hadden we vorig jaar in Kingman ook gegeten en dat beviel ons erg goed. De Golden Corral is een buffet restaurant die alles heeft. We hebben ons buikje vol gegeten en zijn terug gegaan naar het hotel. Daar hebben we besloten welke parken we gaan bezoeken en zijn tot een besluit gekomen dat we een twee-daagse-pas voor Disney World nemen. 

Een warme dag in Disney
Vanochtend zijn we om half negen gaan ontbijten en direct door naar Disney. In Disney aangekomen hebben we onze tickets opgehaald. We zijn begonnen in het Epcot Disney park. We zijn gelijk in de Spaceship earth gegaan. Een mooie attractie over de wereld en technologie.  Toen we eruit kwamen, kwamen we uit bij innoventions, daar zijn mijn vader en broer naar een soort simmulator gegaan en ik en mijn moeder naar het huis van de technologie. Het was meer een huis met reclame voor de nieuwste uitvindingen van Disney’s sponsoren.

Er draaide een 3d film (captian Eo) met Michael Jackson. Toen we langs liepen begon die met een minuut dus zijn we er snel heen gelopen.Daarna zijn we richting de landen(allemaal soorten paviljoenen en elk een ander land) gegaan .

We zagen dat de attractie van Nemo maar vijf minuten wachttijd had dus zijn we daar eerst nog even in gegaan. Erg lief en schattig was die. Na Nemo zijn we naar de landen gegaan en hebben we heerlijk gegeten bij het paviljoen van Marokko. We zijn nog even naar het paviljoen van Japan en Amerika geweest. In die van Amerika begon net een show van hoe Amerika, Amerika is. Erg mooi was het gemaakt.

We zijn naar de bus gelopen en de bus bracht ons naar het tweede park Animal Kingdom. Daar hebben we een Safari genomen, ze hadden het allemaal heel leuk gedaan. We hebben ook veel dieren (echte) gezien. De safari begon bij de Forest waar we krokodillen en nijlpaarden hebben gespot, daarna gingen we naar de Savanne daar hebben we giraffen en nog wat herten gezien. De tocht ging zo door, naar het apenrijk, de jungle waar we nog cheeta’s hebben gezien, naar de olifanten en uiteindelijk eindigde die bij de stropers. Ze hadden ook nog wat specialeffects, zo zakte een brug bijna door en moesten we allemaal naar rechts gaan leunen.

Toen we uit de safari waren hebben we nog een lopende safari langs de vogels en apen gedaan. Net toen we eruit kwamen hoordden we de muziek van de Parade. Het was niet de normale Disney parade maar een Afrikaanse, erg mooi was het.

We liepen verder richting de Kali River Rapids (een soort Pirana van de efteling). We kwamen onderweg er naar toe de Flights of wonder tegen wij dachten dat het een soort van Droomvlucht was dus zijn er heen gegaan. Na een kwartier gewacht te hebben begon het, het was een vogelshow. Erg mooie vogels waren er en het was een leuke show.

Bij de Kali River Rapids zagen we dat er een wachttijd was van 60 minuten, daar gaan we morgen wel in dachten we en zijn naar de Expedition Everest gelopen. De wachttijd was tien minuutjes dus daar ben ik in gegaan. Het is echt een super leuke attractie. Ik zat helemaal achteraan samen met een mevrouw die erg bang was. We gingen eerst helemaal omhoog en eenmaal boven ga je een paar bochten om en ga je nog hoger, daar is ineens de rails ”stuk” en ga je keihard achteruit in het donker, je ziet op een scherm een Yeti de andere rails stuk maken en dan ga je weer voor uit, heel steil van de mount everest af. Het was een super leuke attractie.

Het was ondertussen alweer een uurtje of zes en aangezien het park om zeven uur dicht ging, besloten we de bus terug naar Epcot te nemen. Daar zijn we weer naar de landen gegaan en hebben bij het Mexicaanse paviljoen heerlijk gegeten. We zijn nog even wat winkeltjes ingegaan en ik heb nog een leuke pyjama gekregen. Om negen uur zou de Reflections of Earth beginnen, een vuurwerkshow die erg populair is. Het was half negen, we zijn richting de uitgang gelopen (zodat we niet lang in de file hoefden te staan om  naar ons hotel terug te gaan) en hebben daar een mooi plekje bij het water gevonden.

”The show starts in a few minutes” werd er omgeroepen. We zijn bij het hek gaan staan en zagen de eerste pijlen al de lucht ingaan. Het was een groot spektakel, er kwam nog een wereldbol die heel mooi reflecteerde in het water, er waren fonteinen en heel veel vuurwerk. Het was echt heel mooi en een goede afsluiting voor onze eerste dag Disney world.

Toen het af was zijn we naar onze auto gelopen. We hoefden op de terug weg niet in de file te staan dus het viel reuze mee. Ik ga nu even al het zweet afspoelen want het was een erg warme dag. Daarna lekker in mijn nieuwe (Hello Kitty) pyjama slapen, voor morgen staat de wekker alweer vroeg want dan is onze tweede dag Disney world.

Where all the dreams comes true
Vijf augustus alweer, de raket naar Jupiter ging vandaag de lucht in. Jammer genoeg hebben we er niks van gezien. Raar om te bedenken dat we volgende week alweer in het vliegtuig zitten. Het aftellen kan nu beginnen maar dat gaan we niet doen.
‘Where all the dreams comes true’ stond groot op het bord toen we Disney inliepen. Vandaag tweede dag in Disney World. Eerst nog even naar de pharmacy gegaan voor een zalfje. Daarna gelijk door gegaan naar Disney studios.
Daar zijn we naar de studiotour gegaan. De studiotour was heel anders dan die van Disney in Parijs. Hier had je eerst een deel waar je lopend door heen ging en daarna de truck die in de fik vliegt. De tour was wel een stuk kleiner dan in Parijs.
Na de tour zijn we naar de kleine zeemeermin gegaan. Erg leuke show was het. We zijn nog naar een paar attracties geweest en de stunt show. Na de Stuntshow liepen we richting de auto om naar Magic Kingdom te gaan. We zagen dat de Muppitshow 3D bijna begon we zijn er nog even heen gegaan en op naar Magic Kingdom.
We parkeerden de auto, gingen met het treintje naar de monorail daar nog anderhalve mijl mee gereden. En daar zagen we het dan, Disney ‘s kasteel. We liepen binnen in de Mainstreet, we zagen het restaurant waar we vorig jaar met Kerst hadden gegeten. Net alsof je in Disney in Parijs loopt. Alle attracties waren er, van it’s a small World tot peterpan. Ook pirates of the carribians was er. Die was wel heel anders dan Parijs, veel mooier.
We wouden nog even naar de bootsafari maar er waren technische problemen dus ging het niet door.
Ik voelde me niet zo lekker en ben samen met mijn vader terug naar het hotel gegaan. Eenmaal in het hotel gekomen wil ik mn kamer in maar de sleutel werkte niet, naar beneden en nieuwe pasjes vragen, gelukkig ik kon er weer in. We hebben even gezwommen en een pizza bestelt. Mijn moeder en broer bleven nog in Disney voor Wishes en de
M’n vader ging om tien uur terug naar Disney om m’n moeder en broer op te halen. Toen ze terug waren kwam m’n broer onze kamer niet in omdat ik hem op de een of andere manier op de clip had gedaan omdat ik m’n pyjama al aan had ging hij naar beneden en een man heeft onze kamer weer geopend.

Front Meyers
Vanochtend lekker uitgeslapen was ook wel nodig na twee drukke dagen Disney. Om half tien zaten we aan het ontbijt. Na het ontbijt hebben we onze koffers ingepakt en uitgecheckt.
We zijn naar Front Meyers gereden. De route was af en toe een beetje vaag maar we hebben het gevonden. We zijn onderweg nog gestopt bij de Tacobell.
We kwamen om drie uur aan bij het Outrigger Beach resort. De kamers waren met een half uur klaar dus hebben we eerst het resort verkent. Om half vier zijn we terug gelopen naar de balie en kregen we onze sleutel.
Mijn ouders zijn toen in de zee gaan zwemmen ik en Pepijn hebben gewoon een luidagje er van gemaakt en op onze kamer gebleven. Rond een uurtje of zeven zijn we naar de overkant gelopen, daar was een restaurant. We hebben er lekker gegeten met uitzicht op een rivier. Na het eten wou ik nog even een rondje rijden met m’n ouders. We dachten we rijden de weg uit en keren daar weer om dan nog even naar de pier en terug naar het hotel. Het pakte wat anders uit want de weg hield op het einde niet op, hij ging door naar het andere eiland. We hebben dus eiland gehopt en zijn uiteindelijk omgekeerd en naar de pier gereden. Daar hebben we even gewinkeld en de pier opgelopen. Terug in het hotel besloten we om morgen ook uit te slapen en daarna bij de pier te gaan ontbijten.

Lots of fun in Front Meyer
Vandaag hebben we lekker uitgeslapen. Om kwart over tien zijn we naar een restaurantje gereden om te ontbijten. We hadden een prachtig uitzicht op zee. En heerlijke crossaintjes gegeten. Een lekker zondagsontbijtje.
Na het ontbijt zijn we even wat winkeltjes in en uit gegaan. En hebben we gereserveerd voor parasailing. We konden om kwart voor een. We hadden geen tijd meer om onze zwemkleren op te halen in ons hotel.
We zijn er heen gegaan en moesten even wachten, na een paar minuten werden we geroepen en stapten we in een boot samen met nog een man en vrouw.
De boot ging in volle speed naar een andere boot. Op de andere boot was nog een gezin. Dat gezin ging als eerste de lucht in. Ze hadden hun dochter ook mee die was vier jaar en kwam huilend terug.
Ondertussen werden ik en Pepijn in een tuigje gehesen en toen ze terug waren moesten wij op een dekje zitten. De man maakte ons vast aan de parachute en we vlogen de lucht in. Het was erg leuk, vooral de dip (de boot stopt en je zakt in het water, de boot vaart verder met volle vaart en je schiet de lucht weer in) was erg leuk!
Na het parasailing avontuur zijn ik en Pepijn naar het hotel gegaan om ons even op te frissen, en mijn ouders naar een ander eiland gereden.
Om half zeven zijn we naar de sunsetcruising gegaan. Eerst nog even naar de winkel om wat eten en drinken te kopen. Om kwart over zeven voeren we weg. Snel daarna zagen we de eerste dolfijn al. We hebben er nog een paar gezien, een prachtige zonsondergang en een soort van zeekoe.
De zon was net onder en het begon keihard te regenen. De kapitein besloot om terug naar de kust te varen. Een goede keuze geweest, we waren nog niet bij de baai en zagen de flitsen al naast ons.
Omdat we eerder zijn gestopt was het voor de helft van de prijs. We hebben boven de baai wat gegeten, ik heb octopus gegeten, dat eet ik dus nooit meer. En een bloem, voelde me een paard maar m’n vader zei dat je het kon eten, ook bloemen eet ik niet meer!
Na gegeten te hebben was het onweer alweer wat minder en zijn we naar ons hotel gereden.

Van de alligators naar de luxe
Vandaag stond Everglades op ons programma. We zijn om half negen weggereden uit het ressort. Onderweg hebben we even een calorie-ontbijt naar binnen gewerkt bij de Macdonalds.
In de Everglades zijn we eerst naar Evergladecity gegaan, daar wouden we met een airboot door de Everglades gaan. Maar het regende heel hard dus hebben we besloten om toch even door te rijden.
We kwamen alleen geen airbootverhuur meer tegen. Na een tijdje gereden. Te hebben kwamen we bij de Touristeninformatie. Daar hebben we gevraagd waar de airbootverhuurs zaten en die vertelde ons dat het twintig mijl verderop was. Er was bij de Touristeninformatie ook een wandelroute, die hebben we even heen en weer gelopen en zagen twee alligators.
Terug in de auto was de auto overgenomen door muggen. Bij mij viel het mee maar m’n ouders en broer zijn helemaal lek gestoken. We kwamen uit bij een airbootverhuur en daar zijn we mee gaan varen. Een indiaan was de bestuurder en gids. Hij lokte de alligators, gaf ze brood. Jaja ze verkiezen brood boven je hand. We mochten ze zelf ook aaien. Daarna zijn we naar babyalligators gevaren. Hij lokte een kleintje naar de boot en pakte hem zo uit het water. Wij wouden hem ook wel even vast houden. Het was een erg leuke tocht.
We zaten nog niet in de auto of het sign van Gatorpark gingen we al voorbij. We zijn gekeerd en hebben onze kaartjes opgehaald. We konden gelijk de volgende airboot in. We scheurde over de moerassen ermee, was ook heel leuk. Toen we van de boot afkwamen, was er nog een wildlifeshow. Een man kwam met allerlei dieren en ook alligators en vertelde informatie over de verschillende dieren. Aan het einde mochten we zelf nog op de foto met een alligatorjong, hij had tape om z’n bek dus was wel erg nep.
Na het Gatorpark was het een zoektocht om ons hotel te vinden. Na een paar keer verkeerd gereden te zijn kwamen we aan in het Alexanderhotel, wat een luxe!
We zijn ingecheckt en naar onze kamer gegaan, zeg maar gerust appartement!
We hebben onze zwemkleding gepakt en zijn naar het zwembad + strand gegaan. Daar hebben we lekker gezwommen. We hebben ‘s avonds in het restaurant gegeten waar we een american football kregen waarop de steaks stonden. M’n moeder en broer hebben de steaks genomen, ik ging voor de kip en m’n vader voor de lam.
‘S avonds lekker tv gekeken en daarna zijn gaan slapen. En genieten van de luxe!

Miami
Vanochtend hebben we een lekker ontbijtje laten bezorgen, althans dat was de bedoeling. Ik en Pepijn kregen een heerlijk ontbijtje maar mn ouders kregen vier lullige oude boterhammen. Nadat we er over geklaagd hadden klopte de roomservice op de deur met twee grote goedgevulde schotels.
Met volle buiken zijn ik en mijn moeder naar Luis Vivas (kapper in het hotel) gegaan om te vragen wat ze met m’n haar wouden doen, ze vertelde dat ze de dode puntjes wouden wegknippen. We vonden de prijs te duur als ze alleen m’n puntjes gingen bij knippen dus hebben we besloten het niet te doen.
Om half twee zijn we naar guitarcenter gereden, het was even zoeken maar we hebben het gevonden. We liepen naar binnen en overal hingen, stonden en lagen gitaren. We vroegen of mijn gitaar al bezorgd was en de man kwam met een grote doos aan, daarin zat een andere doos en daarin mijn nieuwe roze glitter gitaar. Ik mocht er nog een tas, een boek en een stemapparaat erbij uitzoeken. Mijn moeder en broer hebben ook allebei een boek gekocht voor de Piano/keyboard.
Met gitaar rijden we verder naar het winkelcentrum. Onderweg hebben we nog even met Jelle gebeld. In het winkelcentrum aangekomen wou pepijn alleen winkelen dus hebben we om zeven uur bij Avenue one in het winkelcentrum afgesproken. Dat hield in dat we nog twee uur konden winkelen. Ik heb een leuk hempje, een sportbroek en converse schoenen gekocht. Mijn vader een koffer en een shirt, m’n moeder ook een shirt en m’n broer heeft een nieuwe garderobe aangeschaft.
We hebben ‘s avonds een stuk goedkoper gegeten, dan gisteravond, bij de KFC.
We zijn terug naar het hotel gereden. Zijn nog even gestopt bij de Walgreens om spullen te kopen voor het ontbijt. In het hotel werd onze auto weer weggezet en hebben we lekker tv gekeken en yathzee gespeeld.

Fietsen in Miami
Vandaag hebben we ons ontbijtje zelfgemaakt. We hadden cornflakes, lekkere eieren gemaakt en geroosterd brood. De bedoeling was, vanwege de weersvoorspellingen, dat we om twaalf uur fietsen gingen huren en dan fietsend naar de Ocean Drive. De planning liep wat anders, om twee uur zaten we dan eindelijk op de fiets richting het holocaustmonument. Het holocaustmonument is een grote stervende hand die uitreikt naar de hemel, er aan zitten allemaal joden met bange, schreeuwende, wanhopige gezichtsuitdrukkingen. Als je binnen stapt in het monument zie je voor je een klein kindje die schreeuwt en z’n hand uitreikt. Het is een heel heftig monument, het is net alsof het nu nog bezig is en jij er midden instaat. Je kan hun gevoelens gewoon zelf voelen. Er was ook een oude man bij het monument om zijn familieleden op te zoeken, hij vertelde dat hij zelf ook in zo’n kamp had gezeten en liet ons zijn tattoo zien. Het was een hele heftige ervaring maar ben blij dat we er heen zijn geweest.

We zijn verder gereden op zoek naar een stalling waar we onze fietsen weer konden laten staan. Tegenover de Macy’s was er eentje. We hebben onze fietsen weggezet en lekker in de Macy’s gaan winkelen. Met de tassen in de hand lopen we naar een Cubaans restaurant om daar lekker een lunch te benuttigen. Met volle buiken liepen we naar een straatje die mijn vader had ontdekt. Daar zijn we lekker lopen slenteren, hebben we nog wat souvenirtjes gekocht en heb ik een henna-tattoo laten zetten.

Ik had mijn nieuwe All-Stars aangedaan, achteraf gezien toch niet zo’n slim idee want mn voeten zaten onder de blaren. Ik was vergeten dat ik mn schoenen eerst moest inlopen. We hadden in de eerste en beste winkel een paar slippers gekocht.

Over Oceandrive, beroemde straat van Miami, liep we (ik op m’n slippers) richting de bus. We kwamen langs het huis van versace daar zat een oude man en hij vertelde ons dat dit huis op nummer drie staat van meest gefotografeerde plek van Amerika. Op nummer een stond het witte huis in Washington DC en op nummer twee Elvis z’n graf in Graceland. Toch grappig dat we op deze drie plekken zijn geweest in 1 vakantie.

Aangekomen bij de bushalte, kwam de bus net aanrijden. M’n moeder zei dat we naar nummer 5500 moesten in plaats van 5200. De bus stopte dus bij nummer 5500 dit betekenden dat we een paar blokken terug moesten lopen. Na een kwartiertje gelopen te hebben, waren we alweer bij het hotel.

We hadden nog niet echt honger maar hebben om half tien toch nog wat eten laten bezorgen. Na we gegeten te hebben zijn ik en pepijn naar bed gegaan en daar nog heel even tv gekeken. Daarna zijn we gaan slapen want morgen gaan we vliegen en slapen zit er dan denk ik niet in.

Terug naar Nederland
Vandaag hebben we eerst even gezwommen in het zwembad. Daarna de laatste dingen ingepakt en gaan ontbijten. Toen we bijna weg wouden gaan was m’n vader z’n portemonnee kwijt. We konden hem nergens vinden, mijn vader ging kijken bij het zwembad. Hij was nog niet weg of mijn moeder vond z’n portemonnee in de zijkant van z’n tas.

Met portemonnee en bagage lopen we naar de auto. Met de auto vol geladen rijden we naar de Bayside. Althans dat was de bedoeling, we hadden de afslag niet gezien en reden richting de haven. We hadden geen idee hoe we hier weer weg konden komen dus is m’n moeder uitgestapt en is al “Vrachtwagenontwijkende" naar een beveiliger gelopen. Blijkbaar hadden meer touristen er last van want er was een speciale “back to the city" afslag. We kwamen bij Bayside en hebben daar de laatste souvenirtjes gekocht. We hebben weer in een Cubaans restaurant geluncht.

Het was ondertussen half drie dus zijn we terug gelopen naar de auto en zijn we naar het vliegveld gegaan. De vliegreis verliep goed. En we kwamen weer veilig en wel in Nederland terug.